Κοινωνικό άσυλο ή πανεπιστημιακό;

Διάβασα πριν λίγο μια ανακοίνωση για τα χτεσινά γεγονότα στην Ηγουμενίτσα:

http://e-igoumenitsa.gr/news/igoumenitsa/6029.html

[...]Η πορεία ήταν από την αρχή προκλητικά περικυκλωμένη (σε σχήμα Π) από 6-7 διμοιρίες, που είχαν έρθει για την αντιμετώπιση του σύγχρονου εσωτερικού εχθρού (μετανάστες και αλληλέγγυους) από διάφορες πόλεις της ελληνικής επικράτειας. Στην επιστροφή της πορείας και σε μικρή απόσταση από τον χώρο του κοινωνικού ασύλου που εμπερικλείει το ΤΕΙ Ηγουμενίτσας, οι μπάτσοι, με προφανείς εντολές εξ’ άνωθεν να τρομοκρατήσουν τον κόσμο και να διαλύσουν την πορεία, έβγαλαν τα γκλομπς κι άρχισαν να βαράνε κόσμο στον ψαχνό, ενώ έριξαν κι ουκ ολίγα χημικά και χειροβομβίδες κρότου λάμψης.

Η περιφρούρηση της πορείας αμύνθηκε, αλλά η πορεία διαλύθηκε και πολύς κόσμος έτρεξε προς το κοινωνικό άσυλο. Οι μπάτσοι προσήγαγαν 10 άτομα, ενώ πάνω από 5 άτομα (ανάμεσα τους και μαθητές) τραυματίστηκαν από την άγρια επίθεση του αστυνομικού στρατού της δημοκρατίας και νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομείο (απ’ ότι φαίνεται θα εξέλθουν όλοι σήμερα). Τρεις από τους 10 προσαχθέντες αφέθηκαν μετά από λίγο, ενώ στους υπόλοιπους οι μπάτσοι απειλούσαν να φορτώσουν κατηγορίες για ξυλοδαρμό αστυνομικού (κρατική ορολογία για την περιφρούρηση της διαδήλωσης) και για κάποιες φθορές σε ένα αυτοκίνητο.[...]

Κοινωνικό άσυλο; Ο χώρος των ΤΕΙ αποτελεί κοινωνικό άσυλο; Όχι πανεπιστημιακό;

Και ήταν λέει προκλητικά περικυκλωμένοι οι διαδηλωτές;

Ενώ δεν είναι πρόκληση να βάζεις πούλμαν και να κουβαλιέσαι από την άλλη άκρη της Ελλάδας για να διαδηλώσεις στην Ηγουμενίτσα. Λες και εσύ είσαι ο έξυπνος και ο ευαίσθητος που νοιάζεσαι για τους μετανάστες που βρίσκονται εδώ εγκλωβισμένοι και ο λαός αυτής της πόλης είναι αναίσθητος και αδιάφορος.

Και διάβαζα χτες, μετά την πορεία, πλήθος υβριστικών σχολίων εκ μέρους εκείνων που λένε ότι διαδήλωσαν εδώ, κατά των κατοίκων της πόλης μας. Χαρακτηριστικά παραθέτω για να βγάλετε συμπέρασμα:

http://892fm.blogspot.com/2011/01/6_29.html

Ειστε ενα μάτσο φασισταρια αξιοι απόγονοι της ελληνικής σας ράτσας, εσεις οι από πάνω, όπως και οι παππουληδες σας οι Χήτες. Εδώ έχουμε να κάνουμε με εργατες που έχουν καβαλήσει βουνά γιατι κάποιοι στρατοι μαζι με τον Ελληνικό τους βομβαρδισαν τα σπίτια κι εσεις, όπως και ολοι οι μικροαστοι όμοιοι σας στην πάτρα και αθηνα και αλλου μας μιλάτε για την υσηχια ΣΑΣ, την ασφαλεια ΣΑΣ και τα αμαξάκια ΣΑΣ που αγοράσατε με τα δανειακια ΣΑΣ. Κυρ' παντελήδες. Λαδέμποροι ήσασταν στην κατοχή των γερμανών, λαδεμποροι θα είστε και στο μέλλον. Ξεραστε τη χολή σας όπως κάνατε και για τους βαλκάνιους μεταναστες τόσα χρόνια όπως κανατε και για τους κομμουνιστες εργατες ακόμα πιο παλια. Η μήπως ξεχάσατε την συμπεριφορά σας τόσα χρόνια από τη λοβοτομη που σας έκανε το δελτιο καιρου της πετρούλας? Καννιβαλοι! καθίστε ανετα στους καναπέδες σας καθώς θα περιμένετε να σας σερβίρουν να πιειτε αίμα. κανάγιες. Στο διαολο λοιπόν νοικοκυραίοι. Το προβλημα πολλές φορές δεν είναι με τους μπάτσους. Εσας κυνηγάμε αλλα εσεις κλειδώνεστε στα σπίτια σας και οι μπάτσοι βγαινουνε μπροστά μας. Μερικοι όμως από εμας εχουμε φυλαξει στοργικά τα κοσερβοκουτια με τα οποια ξεκυλιαζαν οι ανταρτες παππουδες μας τους κωλοδεξιούς παππουδες σας, και τα φυλάμε για εσας. Ρουφιανοι! Τρεξτε τωρα να σωσετε την οικονομια, το έθνος και τη δημοκρατια σας

Και λένε οι άνθρωποι αυτοί ότι υποστηρίζουν τους μετανάστες; Και λένε ότι διαδηλώνουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα; Και μιλάνε έτσι για τους συνανθρώπους τους; Αίσχος!

Αυτοί δε νοιάζονται παρά μονάχα για χαβαλέ και τους δίνει ευχαρίστηση ένα μόνο: Να δημιουργούν μπάχαλο.

Είναι αλήθεια πως όταν πρωτοήρθα σ' αυτή την πόλη και διάβασα για μια συγκέντρωση υπέρ των μεταναστών πήγα κι εγώ. Αφενός γιατί είμαι υπέρ της βοήθειας σε ανθρώπους που υποφέρουν και αφετέρου γιατί ήθελα να γνωριστώ με τις συλλογικότητες που αγωνίζονται για το καλύτερο στο νέο μου τόπο.

19 Σεπτεμβρίου 2010. Και σημείωνα τότε τα εξής:

http://educandus.forumotion.com/t2042-topic

Διαδήλωση σήμερα στην Ηγουμενίτσα. Από τις αντιρατσιστικές οργανώσεις της πόλης.

Σκοπός να αφυπνιστούν επιτέλους οι συνειδήσεις για το μεγάλο πρόβλημα των λαθρομεταναστών.

Το αγωνιστικό ραντεβού είχε δοθεί στην κεντρική πλατεία της πόλης, την πλατεία Δημαρχείου. (νομίζω ότι είναι και η μοναδική πλατεία, τόσον καιρό εδώ άλλη πλατεία δεν έχω εντοπίσει... )

Δυστυχώς η ανταπόκριση ήταν ελάχιστη. Και οι περισσότεροι νέοι, φοιτητές κυρίως από τα τοπικά ΤΕΙ ή και από τα Γιάννενα...

Λίγοι, μετρημένοι στα δάχτυλα οι άνθρωποι της δικής μου ηλικίας. Φαίνεται πως οι συνομήλικοι συντοπίτες μου δεν υποφέρουν μόνο από πρεσβυωπία αλλά και από επιλεκτική απώλεια όρασης μπρος στους κολασμένους που περιφέρονται στο λιμάνι της πόλης και όχι μόνο εκεί...

Τουλάχιστον υπάρχει μια χούφτα άνθρωποι. Να διαμαρτύρονται για το χάλι:

Πως καμιά ζωή δεν είναι λαθραία. Και να απαιτούν ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!

Κι ας είναι λίγοι. Κατάφεραν να περάσουν το σύνθημα:

Λίγες ομιλίες από μικροφώνου, κυρίως ανάγνωση ανακοινώσεων, και μετά πορεία στους δρόμους της πόλης. Με το πανό:

και με συνθήματα ανάλογα. Μια παραφωνία στην κυριακάτικη ραστώνη που απλωμένη στον ήλιο απολάμβανε το καφεδάκι της...

Από κει και πέρα. Εμένα με ενόχλησε και τούτο: Η διανομή στο χώρο της συγκέντρωσης ανακοινώσεων για τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ίσως να είμαι μυγιάγγιχτη... αλλά ναι, με ενόχλησε. Σαφώς λιγότερο από την αδιαφορία των άλλων που συνέχισαν να πίνουν ατάραχοι το καφεδάκι.

Όπως επίσης... θα προτιμούσα να είναι εκεί παρόντες και οι μετανάστες. Έστω οι νομιμοποιημένοι. Δεν ήταν.

Και αμφιβάλλω αν το ήξεραν καν. Πως κάποιοι διαδηλώνουν υπέρ τους. Με διαβεβαίωσαν όμως ότι υπάρχει επαφή. Και προσφέρεται πρακτική βοήθεια. Δεν είναι μόνο λόγια η αντιρατσιστική δράση.

Τέλος πάντων. Τουλάχιστον συμμετείχα στην πρώτη διαδήλωση εδώ. Γνωρίστηκα με κάποιους συμπολίτες που σκέφτονται διαφορετικά από το τι θα φάμε, τι θα πιούμε. Κάτι είναι κι αυτό. Μια ελπίδα. Πως κάτι μπορεί να αλλάξει. Και θα δείξει ο καιρός το αν και πόσο...

Και ο καιρός και πέρασε και έδειξε. Κοντεύω πια να κλείσω εξάμηνο εδώ και πια καταλαβαίνω εκείνα που το Σεπτέμβρη μου φαίνονταν ακόμη περίεργα.

Σε άλλη διαδήλωση για τους μετανάστες δεν πήγα. Προτίμησα να πάω στους ίδιους τους μετανάστες. Και μια και δυο και αρκετές φορές. Γιατί έτσι καταλαβαίνω την αλληλεγγύη σε κάποιον που υποφέρει. Με έμπρακτη βοήθεια. Όχι με λόγια.

Κι ακόμη. Δεν καταλαβαίνω την πρόκληση έντασης. Την αναίτια πρόκληση έντασης. Που επιχειρήθηκε και σε εκείνη τη συγκέντρωση - διαδήλωση το Σεπτέμβρη. Ενώ περπατούσαμε στον παραλιακό δρόμο της πόλης άρχισαν κάποιοι να φωνάζουν συνθήματα που ουδεμία σχέση είχαν με τους μετανάστες. Συνθήματα στο ίδιο πνεύμα με το κονσερβοκούτι που διαβάσατε παραπάνω. Κοκκίνησα ως τις ρίζες των αυτιών μου. Που συμμετείχα κι εγώ σ' αυτή την πορεία. Και να πεις πως δεν έχω διαδηλώσει άλλη φορά; Πως δεν έχω φωνάξει συνθήματα; Να μην το πεις. Γιατί εμένα ούτε κυρ Παντελή με λένε ούτε είμαι λαδέμπορος.

Η τύχη τα έφερε έτσι που αν και μεγαλωμένη εδώ, στην Ηγουμενίτσα, να βρεθώ από τη 2α γυμνασίου στην Αθήνα. Εκεί και έζησα από πρώτο χέρι, μαθήτρια ακόμη, τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου. Κυριολεκτικά. Γιατί το σπίτι μου ήταν λίγα μόλις τετράγωνα πιο κάτω. Κι έγινε εκείνο το γεγονός η στάμπα ολόκληρης της ζωής μου. Η ανεξίτηλη. Ούτε θυμάμαι πια πόσες πορείες περπάτησα. Πόσα δακρυγόνα έφαγα. Πόσα συνθήματα φώναξα. Την ντροπή όμως που ένιωσα εκείνη τη μέρα, στις 19 Σεπτεμβρίου, στην Ηγουμενίτσα, δεν την είχα ξανανιώσει.

Κι εκτός αυτού. Υπήρχε κάτι το ψεύτικο. Το έπιαναν οι κεραίες μου και ας ήμουν καινούρια εδώ. Διαδήλωση για μετανάστες χωρίς μετανάστες. Και με φερτούς και πάλι από άλλη πόλη. Φοιτητές κυρίως από τα Γιάννενα. Έπιασα και κουβέντα μαζί τους. Να καταλάβω το γιατί της παρουσίας τους...

Και τελικά κατάλαβα το γιατί της απουσίας των άλλων. Των κατοίκων της πόλης. Που στους μήνες που ακολούθησαν τους γνώρισα καλύτερα. Και είδα τη ζεστή ανθρώπινη ματιά τους στο πρόβλημα των μεταναστών. Είναι πολλοί εκείνοι που βοηθάνε τους μετανάστες. Και πολλοί εκείνοι που όχι μόνο δεν ήταν λαδέμποροι αλλά μετανάστες οι ίδιοι στα εργοστάσια της Γερμανίας.

Δεν μπορεί σε έναν τέτοιο κόσμο να μιλάς για κονσερβοκούτια. Αναπαράγοντας ταυτόχρονα την προβοκάτσια εκείνων που υποτίθεται αντιπαλεύεις. Θέλουν να κρυφτούν ποιοι είναι πραγματικά πίσω από τέτοιες μπαχαλοκαταστάσεις αλλά δεν μπορούν...

Θέλουν να το παίζουν υποστηρικτές των μεταναστών αλλά δεν πείθουν.

Από κει και πέρα. Και πριν προλάβω να τελειώσω αυτό το άρθρο χτύπησε το τηλέφωνο. Και άκουσα και τη ζωντανή μαρτυρία για τα γεγονότα από συναδέλφισσα. Έμαθα λοιπόν και την άλλη άποψη. Για το απρόκλητο χτύπημα κατά των διαδηλωτών εκ μέρους της αστυνομίας. Και μάλιστα ενάντια εκείνων των διαδηλωτών που ήταν ντόπιοι. Όχι εκδρομείς. Για τα δακρυγόνα που δεν άφηναν να πάρεις ανάσα. Και για το κάλεσμα που υπάρχει απόψε. Στις 18.00. Στα ΤΕΙ... Πού αλλού;

Μα τα ΤΕΙ δεν είναι κοινωνικό άσυλο. Είναι πανεπιστημιακό. Κι εγώ πάνε χρόνια που δεν είμαι φοιτήτρια.

Ειλικρινά θα πήγαινα. Αν έστω καλούσανε για ενημέρωση κάποια ομάδα φοιτητών. Κι έστω για να ακούσω. Από περιέργεια πες...

Μα όχι στα ΤΕΙ. Και όχι με πρόσκληση μιας εξωφοιτητικής συλλογικότητας. Και ειδικά μετά από όσα έγιναν.

Αυτή τη στιγμή υπάρχει ανάγκη να πέσουν οι τόνοι. Να ηρεμήσει η πόλη. Κι αν κάποιος πρέπει να απαντήσει, γιατί έτσι εκτιμούν όσοι έζησαν εκ του σύνεγγυς τα γεγονότα, στην απρόκλητη βία της αστυνομίας, είναι θαρρώ οι επίσημοι φορείς των εργαζομένων και των άλλων συλλογικοτήτων της πόλης. Το εργατικό κέντρο, οι σύλλογοι εκπαιδευτικών κλπ.

Και είναι και το άλλο. Οι διαδόσεις... Για νέα "νομική" στην Ηγουμενίτσα. Όχι. Λυπάμαι. Όχι στα ΤΕΙ. Δεν είναι κοινωνικό άσυλο. Είναι πανεπιστημιακό.

Νερό στο λαγήνι της εξουσίας που θέλει να καταργήσει το πανεπιστημιακό άσυλο δε θα ρίξω.

Εκτιμώ την προσπάθεια να βγει ανακοίνωση για τα γεγονότα. Και να ενημερωθεί ο κόσμος της πόλης. Αλλά και πάλι έχω τις αντιρρήσεις μου. Που αυτός ο κόσμος της πόλης υποτιμήθηκε και από τους οργανωτές της χτεσινής διαδήλωσης. Εκ των υστέρων τι να του πούνε; Που έγινε η πόλη μπάχαλο; Μόνο συγνώμη του χρωστάνε...

Κάθε άλλη ενέργεια αυτή την ώρα εκτιμώ πως θα στρέψει τον κόσμο κατά των μεταναστών. Και που δε φταίνε σε τίποτα... Και ουδόλως θα προωθήσει την υποτιθέμενη βασική επιδίωξη. Την αλληλεγγύη στους μετανάστες. Κι εμένα αυτό και μόνο με ενδιαφέρει.

Για όλα τα άλλα έχουμε άλλους φορείς να ασχοληθούν. Ή την υποχρέωση να τους αναγκάσουμε να ασχοληθούν. Τους συνδικαλιστικούς και τους πολιτικούς... Μιλάω για το δικαίωμα στη διαδήλωση και τη βία εκ μέρους της αστυνομίας κατά των διαδηλωτών. Αλλά και τη βία των μπαχαλάκηδων εκδρομέων... Για να λέμε τα σύκα σύκα και την αλήθεια ολόκληρη!